W Wenecji karnawał to bale maskowe, w Rio de Janeiro – konkursy samby, w Nowym Orleanie – święto Mardi Gras, a jak obchodzimy ostatki na Wyspach Owczych?
Ostatki – dni poprzedzające Środę Popielcową, to zwariowany czas, gdy na krótko przestają obowiązywać surowe reguły, którymi na co dzień kierują się Farerzy i pozwalamy sobie na odrobinę szaleństwa i luzu. Na szczęście do historii przeszły już okrutne zabawy, na które pozwalano sobie do XIX wieku, gdy podczas suto zakrapianych imprez wrzucano do pustej beczki żywego czarnego kota i tłuczono w deszczułki pałkami. Służyć to miało wypędzeniu zła, które kojarzono z „diabelskim” zwierzęciem. Mężczyźni przebierali się za diabły i niedźwiedzie, a dzieci chodziły po domach z grzechotkami i niczym w Halloween, zbierały drobne pieniądze i słodycze. A jeśli ktoś poskąpił im grosza, dzieciaki robiły złośliwe psikusy.
Z czasem tradycyjne karnawałowe zabawy zaczęły się cywilizować. W XIX wieku zamiast żywego kota, w beczce zamykano martwe zwierzę. A potem w ogóle zrezygnowano z maltretowania żywego stworzenia, beczkę wypełniając słodyczami i wkładając do środka kota zrobionego z materiału (jak nasza Marzanna) lub wyciętego z kartonu. Stało się to stałym elementem ostatkowej zabawy dla dzieci. To właśnie dla najmłodszych organizuje się teraz imprezy kostiumowe. Zamiast diabłów są indiańskie księżniczki i superbohaterowie, no i oczywiście koty i kocice! A alkohol zastąpiono gorącym kakao. Føstulávintmánadagur nie można sobie wyobrazić bez ptysiów – słodkich bułeczek z kremem, które są w te dni tak samo popularne, jak w Polsce pączki w Tłusty Czwartek.
Warto dodać, że te wszystkie zwyczaje wywodzą się jeszcze z czasów przed Reformacją. Większość Farerów to Protestanci i Wielki Post jest dla nich sprawą indywidualną, nie regulowaną przykazaniami kościelnymi.
Jak wyglądają inne farerskie zwyczaje? Sprawdź jak na Wyspach Owczych obchodzimy Święta i sylwestra.
Leave a Comment